Charakteryzując parafie Kościoła rzymskokatolickiego w treści opisu, co jest nieuniknione, należy użyć zawsze jednakowych określeń, których jest tak dużo, że można odnieść wrażenie iż parafię od parafii, i wszystkie, odróżniają jedynie dane teleadresowe. Tymczasem to właśnie one wskazują na wiele i bardzo różnych lokalizacji, w efekcie na bardzo zróżnicowane środowiska. A przecież to właśnie ludzie są wspólnotę parafialną i tworzą codzienność parafii. Są kreatorami rzeczywistości na wszystkich jej poziomach i płaszczyznach. „Pojęcie »rzeczywistości społecznej« pragnę rozumieć tu jako łączną sumę wszystkich obiektów i zdarzeń w świecie społecznokulturowym, doświadczanych za pomocą myślenia zdroworozsądkowego przez zwykłych ludzi, żyjących pośród bliźnich i powiązanych z nimi różnorodnymi interakcjami. Jest to świat obiektów kulturowych oraz instytucji społecznych, w którym się urodziliśmy, w którego ramach musimy się odnaleźć i wypracować porozumienie. Od samego początku my, aktorzy na scenie społecznej, doświadczamy świata, w którym żyjemy jako świata natury, jak i świata kultury. Postrzegamy go nie jako świat prywatny, lecz jako intersubiektywny, czyli świat wspólny dla nas wszystkich, zarówno aktualnie dany tu i teraz, jak i potencjalnie dostępny dla każdego. Należy też do tego dodać międzyludzką komunikację oraz język”. (źródło definicji: Alfred Schütz, O wielości światów, Kraków: Nomos, 2008, ss.6-7) ➤
